Gaskonia to nie tylko Armagnac i D’Artagnan, ale także połacie winnic, z których powstają przede wszystkim lekkie białe wina w doskonałej relacji ceny do jakości.
Jeszcze niedawno większość winogron w Gaskonii przeznaczonych była do produkcji Armagnacu. Obecnie coraz więcej winnic decyduje się ponownie na samodzielną produkcję win. Dlaczego ponownie? Historia winiarstwa w południowo-zachodniej Francji jest dość zawiła. Pierwsze wina w regionie robiono już w czasach imperium rzymskiego. W średniowieczu Gaskonia pod rządami anglików była jednym z najważniejszych eksporterów wina do Anglii. Niestety w XIII-XIV wieku Bordeaux uznało inne regiony winiarskie za swoją konkurencję i wprowadziło Police des Vins. Było to prawo faworyzujące wina bordoskie wedle którego inne regiony podlegające porcie Bordeaux mogły z niego wypłynąć dopiero po sprzedaży większości win bordoskich. Dodatkowe obostrzenia sprzedaży nałożone na kupców angielskich przez Francuzów po wygranej Wojnie Stuletniej nie pomogły Gaskonii odzyskać dawnego miejsca na rynku. Gaskonia na wiele lat zniknęła z mapy winiarskiej świata.
Na klimat Gaskonii, położonej między górami a oceanem, bardzo wyraźnie wpływa bliskość Atlantyku. W regionie notuje się duże opady deszczu wiosną, dzięki czemu krajobraz jest niezwykle bujny i zielony. Z kolei noce są chłodne nawet w środku lata, co sprawia, że gaskońskie wina są lekkie i świeże. Dodatkowy wpływ na charakter wina ma gleba – mieszanka piasków, gliny i wapnia.
Winnica Laballe
Posiadłość Laballe usytuowana jest na unikatowej, niewielkiej wyżynie nazywanej Sables Fauves (płowe piaski). Jeszcze do niedawna bardziej była znana jako miejsce produkcji Armagnac (produkowany przez rodzinę Laudet od 1820 roku). Jednak w latach 70-tych XX wieku Noël Laudet postanowił rozpocząć produkcję białych, wytrawnych win. Jego wnuk, Cyril rozszerzył ofertę jeszcze bardziej i dzisiaj na 40 hektarach uprawianych jest aż 8 różnych szczepów – od charakterystycznego dla regionu Gros Manseng po Tannat. Wina pochodzą z IGP Cotes du Gascogne i nie podlegają tak rygorystycznym zasadom produkcji jak w przypadku win apelacyjnych. Pozwala to winiarzom eksperymentować w poszukiwaniu bardziej autorskiego charakteru wina.