Producent Miesiąca 11| 2020: E. Guigal

Producent Miesiąca 11| 2020: E. Guigal

Dolina Rodanu jest kluczowym regionem produkującym wino w południowo-wschodniej Francji. Podąża biegiem rzeki od Lyonu do delty Rodanu, w pobliża wybrzeża Morza Śródziemnego. Wyjątkowy klimat i terroir niosą za sobą równie doskonałe wina. Jednak każdy diament trzeba odpowiednio oszlifować. Żeby to zrobić trzeba mieć ogromne doświadczenie oraz pasję. Tymi cechami dysponuje winnica E.Guigal, która od dziesięcioleci czerpie to co najlepsze z dobrodziejstw regionu tworząc najlepsze wina z Doliny Rodanu.

 

􏰎Dolina 􏰆Rodanu jest kluczowym regionem produkującym wino w południowo􏰏 􏰏wschodniej 􏰐Francji.

 

Różnorodne terroir Doliny Rodanu

􏰆􏰊􏰋􏰄􏰁􏰌􏰁􏰇􏰄􏰍 􏰎Dolina 􏰆Rodanu jest kluczowym regionem produkującym wino w południowo􏰏 􏰏wschodniej 􏰐Francji. Podąża północno􏰏-południowym biegiem rzeki, od Lyonu do delty 􏰆Rodanu, w pobliżu wybrzeża 􏰑Morza Śródziemnego. Klimat w Północnym Rodanie jest kontynentalny i doświadcza większych sezonowych różnic temperatur niż Południowy Rodan. Zimny wiatr Mistral wieje z masywu centralnego i napływa na Rodan Północny zimą i wiosną.

Powiewy wiatru w Dolinie Rodanu są czasami wystarczająco silne, aby zniszczyć winorośl, jednak w konsekwencji przynosi więcej dobrego wysuszając winnice chroniąc je przed wszelkimi chorobami

Długość doliny oznacza, że wina R􏰆odanu są produktem wielu różnych rodzajów gleby i mezoklimatów. Na północy znajdują się granitowe i łupkowe gleby, podatne na erozję, która jest zmniejszana przez budowę tarasów. Gleby stają się cięższe od gliny w południowej części 􏱟odanu.

Powszechnie akceptowany podział między północną a południową częścią jest podkreślony przez oddzielenie ich od siebie na odległość 40 􏰒􏰓 km między miastami 􏰔Valance i M􏰑ontelimar, w których prawie nie uprawia się winorośli.

Popularny kupaż „GSM”

Podział ten znajduje odzwierciedlenie nie tylko w geografii i preferowanych odmia􏰏nach winogron, ale także w jakości i ilości produkowanych win. M􏰑niej produkująca północ skupia się prawie całkowicie na 􏰛Syrah w przypadku czerwonych win orazV 􏰔iognier, 􏰑Marsanne i 􏰆Roussanne w przypadku białych, podczas gdy bardziej wy􏰏dajne południe koncentruje się przede wszystkim na 􏰚Grenache i 􏰑Mour􏰝vedre, które w połączeniu z S􏰛yrah tworzą mieszankę 􏰙􏰚􏰛􏰑􏰜 charakterystyczną dla południo􏰏wego 􏰆Rodanu. Podczas gdy błogosławione granitami zbocza północy są połączone z klimatem kontynentalnym, skaliste, piaszczyste gleby płaskiego południa cieszą się cieplejszymi zimami klimatu śródziemnomorskiego.

Prestiżowe wina

Prestiż to także kluczowy element odróżniający północne i południowe obszary 􏰆odanu. Północ szczyci się starymi i szanowanymi nazwami, takimi jak 􏰠Hermitage i Co􏰡te Ro􏰆􏰡tie, ale stanowi zaledwie 􏰢􏰣5% całkowitej produkcji wina w dolinie. Pozo􏰏stałe 􏰤􏰢􏰣95% powstaje na południu pod mniej prestiżowymi nazwami. Południe nie jest jednak całkowicie pozbawione znanych apelacji, ponieważ to tutaj znajduje się Ch􏰥teauneuf􏰏 du 􏰏Pape. Nazwa, która łączy północ i południe to Cotes du 􏰆Rhone – apelacja obejmująca wina białe, czerwone i różowe z całej doliny. Wina te nadal muszą spełniać przepisy apelacji, ale nie są one tak wymagające jak te dla bardziej specyficznych lokalizacji, takich jak 􏰛Saint J􏰏􏰦oseph lub 􏰚Gigondas.

Apelacje Doliny Rodanu

Côte Rôtie

Côte Rôtie to niewielka, ale niezwykle prestiżowa apelacja winiarska położona na północnym krańcu Doliny Rodanu. Jej nazwa oznacza palone zbocze, jest to bardzo odpowiednia nazwa dla wielu południowych winnic, które korzystają z maksymalnej ekspozycji na promienie słoneczne. Syrah, uprawiane na stromych, południowo-wschodnich stokach, produkuje wina, które są znane z eleganckiej i subtelnej struktury, ze złożonymi aromatami typowymi dla lokalnego terroir. Na mocy prawa apelacyjnego dozwolone jest dodawanie do 20% białej odmiany Viognier, aby nadać swoim winom elegancji i równowagi. Istnieje uznana różnica między dwoma głównymi stylami win w tej apelacji, przejawiająca się w wyraźnie różnych winach z dwóch najbardziej cenionych winnic. Wina z Côte Blonde, leżące bezpośrednio na zachód od Ampuis są lżejsze, bardziej owocowe, bogatsze i wcześniej gotowe do picia. Te z Côte Brune (bezpośrednio nad Ampuis) są wytwarzane w bardziej taninowym z wyraźnie zaznaczoną strukturą, aby wykorzystać wpływ żelaznych gleb. Bardzo często pomija się dodanie Viognier. Côte Blonde to, jak sama nazwa wskazuje, zbocze pokryte jaśniejszymi piaszczystymi glebami i wapiennym podłożem. Natomiast w Côte Brune można zobaczyć zbocza pokryte czerwono-brązową glebą, wzbogacone żelazem.

Etienne i Marcel Guigal są w dużej części odpowiedzialni za niedawny renesans Côte Rôtie oraz jego świetną reputację. Przez większość XX wieku obszar ten był raczej zaniedbany i słabo rozwinięty, a niewielu producentów wina czerpało korzyści z doskonałych warunków uprawy winorośli. Wina Guigal z winnic La Mouline (Côte Blonde), La Landonne i La Turque (Côte Brune) przyciągnęły uwagę miłośników win na całym świecie i pomogły uczynić Côte Rôtie jednym z najbardziej pożądanych win we Francji.

Côte Rôtie to niewielka, ale niezwykle prestiżowa apelacja winiarska położona na północnym krańcu Doliny Rodanu. Jej nazwa oznacza palone zbocze, jest to bardzo odpowiednia nazwa dla wielu południowych winnic, które korzystają z maksymalnej ekspozycji na promienie słoneczne.

Condrieu

Condrieu jest prawdopodobnie najbardziej znaną nazwą winiarską z północnego Rodanu. Apelacja utworzona w 1940 r. obejmuje białe wina wytwarzane wyłącznie z Viognier, w przeciwieństwie do swoich sąsiadów (Saint-Joseph, Crôzes-Hermitage i Côte Rôtie), którzy specjalizują się w solidnych czerwieniach z Syrah. Wiele stoków, na których uprawiany jest Viognier, jest zbyt stromych, aby były dostępne dla ciągników. Dlatego zbiera się je ręcznie, tak jak wtedy, gdy uprawiano tu winogrona około 2000 lat temu. Najlepsze parcele mają wierzchnią warstwę gleby złożoną z mieszanki kredy, krzemienia i miki. Niektórzy uważają, że jest to odpowiedzialne za mineralne aromaty obecne w najlepszych winach z Condrieu. Połączenie tych gleb i suchego, ciepłego klimatu tego obszaru tworzy niezwykle charakterystyczny terroir. Niestety winnice są szczególnie narażone na silne wiatry północne, które przemieszczają się w górę Rodanu. Mogą one spowodować znaczne szkody w uprawach w okresie kwitnienia. Średnia wydajność jest tutaj niezwykle niska, co sprawia, że wina Condrieu są nie tylko rzadkie, ale także dość drogie w produkcji. Charakterystyczne wina Condrieu cieszą się rosnącą popularnością od lat 70. W tym czasie winogrona Viognier zostały przywrócone znad krawędzi wymarcia. We wczesnych latach osiemdziesiątych na tym obszarze pozostało zaledwie kilka hektarów winnic z nasadzeniami Viogniera. Obecnie około 170 hektarów jest przeznaczonych wyłącznie do produkcji Condrieu.

W ciągu dziesięcioleci od ich renesansu wina Condrieu ewoluowały stylistycznie. Nastąpiło przesunięcie w kierunku bardziej wytrawnego stylu i odejście od intensywnej słodyczy, z której kiedyś były najbardziej znane. Dziś wina z Condrieu zachowują idealną równowagę między delikatnym aromatem a treściwym ciałem, dzięki czemu świetnie pasują do koziego sera wytwarzanego na tym obszarze: Rigotte de Condrieu.

Saint-Joseph

Saint-Joseph, w północnej francuskiej dolinie Rodanu, to największa apelacja regionu pod względem zasięgu geograficznego. Obejmuje ponad 26 gmin i rozciąga się od Chavanay na północy do Chateaubourg na południu. Apelacja Saint-Joseph obejmuje zarówno wina czerwone (wytwarzane głównie z Syrah), jak i wina białe (wytwarzane z Marsanne i Roussanne mieszanych w różnych proporcjach). Wina czerwone wytwarzane w lżejszym stylu, są gotowe do wcześniejszej konsumpcji i skłaniają się w kierunku bardziej owocowych smaków z delikatniejszymi taninami. Wina białe stanowią tylko 10% produkcji Saint-Joseph i są wytrawne, o miodowym, kwiatowym aromacie oraz zrównoważonej masie i kwasowości.

Terroirs Saint-Joseph różni się znacznie na 50 km, które obejmuje apelacja wzdłuż doliny Rodanu.

Najlepsze stanowiska znajdują się na pierwotnych formacjach skalnych, składających się z gnejsu, granitu i łupków bogatych w mikę, podczas gdy inne znajdują się na wychodniach wapienia lub aluwialnych glebach dawnych tarasów lodowcowych. Każda z tych gleb ma swoje własne cechy charakterystyczne dla produkowanych z nich win.

Crozes-Hermitage

Crozes-Hermitage obejmuje stosunkowo duży obszar na wschodnim brzegu Rodanu, na północ i południe od miasta Tain L’Hermitage. Znacznie większa niż apelacja Hermitage, którą otacza, Crozes-Hermitage jest również znacznie bardziej płodna. Zdecydowana większość win Crozes-Hermitage to wina czerwone wytwarzane głównie z Syrah, które mają dużo jasnych aromatów owocowych i stosunkowo lekką strukturę. Pozostałe 10 procent to białe wina Crozes-Hermitage Blanc produkowane z Roussanne i Marsanne.

Co ciekawe, te dwie odmiany białego wina są również wykorzystywane w ograniczonym stopniu w wielu winach czerwonych.

Terroirs Crozes-Hermitage jest wiele. Na północ od miasta Tain L’Hermitage znajduje się obszar, który korzysta z korzystnego mezoklimatu i zatrzymującej ciepło granitowej skały i produkuje bogatsze, bardziej złożone wina niż te z płaskich krain na południu. W tych wschodnich rejonach apelacji dominują gleby gliniaste i wapienne, podczas gdy te południowe, leżące bliżej rzeki położone są na glebach aluwialnych.

Châteauneuf-du-Pape

Châteauneuf-du-Pape to historyczna wioska między miastami Orange i Avignon, w południowej dolinie Rodanu we Francji. Słynie z mocnych, pełnych win czerwonych, wytwarzanych głównie z GSM – klasycznego trio winogronowego południowego Rodanu: Grenache, Syrah i Mourvèdre. Te trzy odmiany są odpowiedzialne za zdecydowaną większością win czerwonych w apelacji, chociaż do użytku dopuszczonych jest ich aż osiemnaście. Grenache jest królem winnic. W pewnym stopniu jest stosowany w każdej czerwieni Châteauneuf, a wiele z nich jest w całości z niej wykonanych. Odmiana sprawdza się tutaj lepiej niż w jakimkolwiek innym regionie Francji i wnosi soczysty, dżemowy, czerwono-owocowy smak i wysoki potencjał alkoholu. Po Grenache, następnymi najważniejszymi odmianami są Syrah i Mourvèdre. Syrah najlepiej rośnie w chłodniejszych miejscach miasta i wnosi do kupażu strukturę i korzenne nuty czarnych owoców. Późno dojrzewający, kochający słońce Mourvèdre kwitnie tylko w gorętszych i suchszych winnicach i dodaje głębi i aromatów gorzkiej czekolady. Tutejsze winnice produkują również białe wina Châteauneuf-du-Pape, które są cierpkie, ciężkie i intensywnie aromatyczne. Są one wytwarzane z wielu odmian południowo-francuskich, przede wszystkim Grenache Blanc, Roussanne, Clairette i Bourboulenc, ale także kilku tych zupełnie nieznanych poza południową Francją (Clairette Rosé, Grenache Gris, Picardin, Picpoul Blanc, Picpoul Gris). Gleby wokół Chateauneuf-du-Pape są żwirowe i piaszczyste, podobnie jak w południowej części doliny Rodanu. Tworzą je głównie pradawne koryta rzek z różnej epoki (miasto i jego winnice znajdują się na wschód od Rodanu). Archetypowa winnica Châteauneuf jest usiana dużymi kamyczkami zwanymi galetami, których miękka, zaokrąglona forma kontrastuje bezpośrednio z sękatymi, poskręcanymi pniami winorośli. Klimat jest tu śródziemnomorski i bardzo suchy (Châteauneuf-du-Pape jest technicznie najbardziej suchą ze wszystkich apelacji Rodanu), co sprawia, że tym bardziej istotne jest to, że w okresie wegetacji zabronione jest nawadnianie winnic. W skrajnych przypadkach trzeba wystąpić o specjalne zezwolenie rządu francuskiego na podlewanie winorośli.

Nazwa Châteauneuf-du-Pape oznacza „nowy zamek papieża” i nawiązuje do początku XIV wieku, kiedy Awinion został wybrany na nową siedzibę dworu papieża. Samo miasto jest wręcz przesiąknięta historią, ale jako tytuł wina Châteauneuf-du-Pape cieszy się prestiżem od niespełna wieku. Aż do początku XX wieku tutejsze wina były anonimowo grupowane razem z innymi winami z rejonu Awinionu. Oficjalny tytuł apelacji Châteauneuf-du-Pape został ogłoszony w czerwcu 1929 r. Była jednym z pierwszych w kraju i do dziś pozostaje jedną z najbardziej prestiżowych.

Winnica Guigal została założona w 1946 roku przez Etienne Guigala w miejscowości Anpuis w samym sercu apelacji Côte-Rôtie.

 

Wina od E.Guigal

􏱟Rodzina Guigal od pokoleń doskonali proces wini􏱠kacji korzystając z doświadczenia swoich przodków. N􏱡a każdym etapie produkcji wymaga od siebie i swoich pracowników, aby przestrzegali􏱢 norm wypracowanych przez lata. Z wyjątkowego terroir czerpie to co najlepsze. W piwnicach winnicy dojrzewają w dębowych beczkach wina, które nabierają w nich charakteru. Winemakerzy pozwalają im ewoluować􏱢 do momentu osiągnięcia perf􏱤ekcyjnej równowagi. 􏱥Ich wina pokazują głębie owocowych aromatów, nut beczkowych i tanin. 􏱌Marcel i Philip Guigal 􏱦ojciec i syn􏱧 koordynują, aby rodańskie kupaże były wyra􏱠finowane i oddawały charakter nie tylko winnicy, ale także pokazywały autentycznoś􏱢ć danego rocznika i pochodzenia winogron. C􏱨ierpliwie czekają na idealny moment, aby napełni􏱢 butelkę wyjątkowym winem.

Winnica Guigal została założona w 1946 roku przez Etienne Guigala w miejscowości Anpuis w samym sercu apelacji Côte-Rôtie. Położona jest na stromych zboczach uformowanych przez dolinę rzeki Rodan, tworząc malownicze tarasy, na których winogrona rosną od czasów starożytnych. Rodzina Guigal uprawia winorośl jedynie w największych i najlepszych apelacjach w Dolinie Rodanu: Côte-Rôtie, Condrieu, Hermitage, Châteauneuf-du-Pape, Saint-Joseph, Crozes-Hermitage. Dzięki pasji do tworzenia win w zgodzie z naturą rodzina Guigal od dziesięcioleci czerpie z ekosystemu to co najlepsze i produkuje wyłącznie doskonałe wina z największych i najlepszych apelacji południowego i północnego Rodanu.

 
  • GUIGAL CÔTES DU RHÔNE BLANC 2017

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL CONDRIEU BLANC 2017

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL CÔTES DU RHÔNE ROUGE 2016

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL CROZES-HERMITAGE ROUGE 2016

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL GIGONDAS ROUGE 2015

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL SAINT-JOSEPH ROUGE 2016

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL SAINTES PIERRES DE NALYS CHÂTEAUNEUF-DU-PAPE 2016

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL CÔTE-RÔTIE BRUNE ET BLONDE 2016

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL CÔTE-RÔTIE CHÂTEAU D’AMPUIS 2015

    SZCZEGÓŁY
  • GUIGAL ERMITAGE EX-VOTO 2015

    SZCZEGÓŁY

Producent Miesiąca 10| 2020: Bodegas Valdemar

Producent Miesiąca 10| 2020: Bodegas Valdemar

Rioję bez wahania można nazwać hiszpańską stolicą wina. To królestwo Tempranillo i Garnachy charakteryzuje się nie tylko niezwykle bogatą historią i tradycją, ale również dynamicznym rozwojem i innowacją.

Region winiarski Rioja najwięcej terenów posiada w regionie administracyjnym La Rioja, po którym otrzymał nazwę.

Region Rioja

Region winiarski Rioja najwięcej terenów posiada w regionie administracyjnym La Rioja, po którym otrzymał nazwę. Jednak winnice, które są najbardziej wysunięte na północ przenikają do sąsiadujących wspólnot autonomicznych Nawarry oraz Kraju Basków. Region jest w mniejszym stopniu wyznaczony przez granice polityczne czy administracyjne a bardziej przez cechy geograficzne, a dokładniej rzekę Ebro oraz pasma górskie Sierra de la Demanda i Sierra de Cantabria.

Położone w północnej Hiszpanii winnice Riojy podążają z biegiem rzeki Ebro przez około 100 km między miastami Haro i Alfaro.

Góry Kantabryjskie, które otaczają Rioję na północy i zachodzie, zapewniają jej winnicom schronienie przed zimnymi i mokrymi wpływami Oceanu Atlantyckiego. Dzięki temu lokalny klimat jest znacznie cieplejszy i bardziej suchy niż na północy. Gleby regionu są zróżnicowane w zależności od obszaru, ale te najlepsze zawierają wysoki poziom wapna.

Rioja była pierwszym hiszpańskim regionem winiarskim i już w 1933 roku uzyskała status DO, a w 1991 roku została podniesiona do najwyższego poziomu DOCa. Do dziś jedynie Rioja i Priorat mogą szczycić się tym najważniejszym tytułem w Hiszpanii.

 

Rioja Alavesa, Alta i Oriental

Od 2019 r., został w pełni wdrożony nowy system klasyfikacji dla tego historycznego regionu. Od tego czasu oprócz oznaczenia jednej z trzech podstref: Rioja Alta, Rioja Oriental (wcześniej znana pod nazwą Rioja Baja) i Rioja Alavesa, producenci wina mogą teraz dodawać nazwę wioski lub gminy na swoich etykietach, wskazując, z którego ze 145 miast pochodzą. Pomaga to producentom i konsumentom w określeniu, w jaki sposób różne cechy win mogą odnosić się do specyficznych cech każdego obszaru.

Oznaczenie Viñedos Singulares

Wprowadzono także oznaczenie Viñedos Singulares (pojedyncza parcela), które zostaje przyznane przez Radę Regulacyjną (lub komisję ds. Wina) DOCa Rioja producentom wina, których winnice mają szczególne terroir. Winorośla muszą mieć co najmniej trzydzieści pięć lat, a plony są poniżej ustalonych limitów. Winogrona muszą być zbierane ręcznie, a ilość wina uzyskanego na 100 kilogramów wino-gron musi wynosić 65%. Pomimo nowego nacisku na identyfikowanie pochodzenia win Rioja, system klasyfikacji nadal w dużej mierze opiera się na procesie starzenia się wina – nic dziwnego, biorąc pod uwagę fakt, że tożsamość tego regionu jest tak ściśle związana z doskonałym potencjałem starzenia się win.

 

Wina od Bodegas Valdemar

Historia winnicy rozpoczęła się w 1889 roku wraz z Joaquínem Martínezem Bujandą, który już wtedy produkował wino w swoim rodzinnym mieście Oyón. Swoją pasją zaraził syna Marcelino i wnuka Jesúsa, którzy poszli w jego ślady i związali swoje życie z winem. W 1985 Roku Jesús wraz ze swoim synem założyli Bodegas Valdemar. Obecnie winnicą zarządza Jesús Martínez Bujanda, reprezentujący czwarte pokolenie winiarskie, który wraz ze swoimi dzieć-mi Jesúsem i Aną, kontynuuje i rozwija biznes swojego ojca i dziadka. Wdrażając pionierskie rozwiązania w winnicy, jak na przykład stworzenie pierwszego hiszpańskiego białego wina fermentowanego w beczce (Finca Alto Cantabria) czy otwarcie Valdemar Estates, czyli pierwszej nieamerykańskiej winnicy w Walla Walla w stanie Waszyngton, zawsze mają w pamięci ponad stuletnią historię, którą muszą przekazać następnemu pokoleniu.

Winnica Bodegas Valdemar uprawia wionogrona przede wszystkim w trzech historycznych podstrefach Rioja Alta, Oriental oraz Alavesa.

Winnica Bodegas Valdemar wyraża swoimi butelkami nowoczesne podejście do produkcji wina z regionu Rioja. Wyznają zasadę, że dłuższe dojrzewanie wina w dębowych beczkach sprawia, iż mimo pozornej koncentracji koloru oraz owocu są one łagodniejsze i bardziej przystępne. W Bodegas Valdemar najwięcej win czerwonych produkuje się z najpopularniejszego w regionie szczepu Tempranillo. Pozostałe czerwone odmiany winogron używa się jako dodatek w celu nadania winom większej ekspresji. Z kolei wina białe to z reguły kupaż dwóch szczepów Viury i Verdejo. Liczne nagrody dla win z lini Conde Valdemar potwier-dzają ich jakość. Co roku otrzymują wyróżnienia od winiarskich guru takich jak Tim Atkin lub prestiżowych czasopism jak np. Wine Specator.
  • CONDE VALDEMAR CRIANZA

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR RESERVA

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR GRAN RESERVA

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR TEMPRANILLO

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR BLANCO

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR FINCA ALTO CANTABRIA

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR ROSE

    SZCZEGÓŁY
  • CONDE VALDEMAR TEMPRANILLO BLANCO

    SZCZEGÓŁY
Producent miesiąca 09| 2020: ManzWine

Producent miesiąca 09| 2020: ManzWine

Regiony winiarskie w Portugalii rozpościerają się na całym jej terytorium. Na tak niewielkim obszarze można znaleźć rześkie Vinho Verde, bardziej skoncentrowane i owocowe Douro oraz wzmacniane Porto oraz Maderę. Z tego względu część winiarzy decyduje się na produkcję win z różnych regionów winiarskich. Taką drogę wybrał Andre Manz, założyciel winnicy ManzWine.

 

 

LISBOA

Lisboa (dawniej Estremadura) to żyzny region winiarski położony w centrum portugalskiego wybrzeża Atlantyku. Jednymi z najważniejszych cech geograficznych Lisboa są wzgórza Serra de Montejunto, które chronią region przed wiatrami Oceanu Atlantyckiego i pomagają złagodzić klimat.
Po stronie północnej winnice w południowoeuropejskim Golfsztromie znajdują się pomiędzy zimnymi i silnymi wiatrami wybrzeża Atlantyku a upalnymi temperaturami z głębi Portugalii. Nocą ziemia jest naturalnie nawadniana przez mgłę i poranną rosę, a w ciągu dnia otrzymuje ciepło od słonecznych popołudni.
Dzięki temu terroir doskonale nadaje się do soczystych i owocowych win. Każda odmiana winorośli inaczej na to reaguje a w regionie Lisboa można ich znaleźć ponad 30, zarówno międzynarodowych, takich jak Cabernet i Merlot czy portugalskich Touriga Nacional i Tinta Roriz.
 
PÓŁWYSEP SETÚBAL
 
Półwysep Setúbal leży przy ujściu rzeki Tag, bezpośrednio na południe od Lizbony, z którą jest połączony dwoma mostami. Znaczna część obszaru jest płaska i piaszczysta, z wyjątkiem Serra da Arrábida, krótkiego łańcucha górskiego biegnącego wzdłuż południowego wybrzeża półwyspu, gdzie gleby są wapienne lub gliniasto-wapienne. Region znany jest przede wszystkim z wytrawnych czerwonych win wytwarzanych ze szczepu Castelão, a także z win wzmocnionych i słodkiego Moscatel de Setúbal.
Klimat jest śródziemnomorski, z gorącymi, suchymi latami i łagodnymi, ale deszczowymi zimami. Winnice w Serra da Arrábida są chłodniejsze ze względu na wyższą wysokość i bliskość morza. Peninsula de Setúbal IGP produkowana jest szeroka gama win z wielu międzynarodowych odmian.
 
 

DOURO

Nazwa regionu pochodzi od rzeki Douro, która płynie ze wschodu na zachód od granicy hiszpańskiej do Porto, gdzie spotyka się z Oceanem Atlantyckim. Chociaż Douro jest najbardziej znane ze swoich wzmocnionych win, całkowita produkcja jest tutaj dość równomiernie podzielona między Porto oraz niewzmacnianymi winami.
Strefa uprawy winorośli obejmuje strome zbocza wzdłuż brzegów dolnego biegu rzeki, która jest jedną z najdłuższych na Półwyspie Iberyjskim. Ze źródła w północnej Hiszpanii, gdzie jest znana jako Duero, rzeka przepływa przez słynne winnice Ribera del Duero, zanim dotrze do granicy portugalskiej i zamieni się Douro. Stąd przecina krajobraz, tworząc wyjątkowy i historyczny region winiarski przed spotkaniem z oceanem w mieście Porto.
Najbardziej jednoczącą cechą Douro jest jego górzysty teren, chociaż obszar ten obejmuje szeroki wachlarz terroir z wieloma różnymi aspektami, wysokościami i typami gleby. Zwykle jednak winnice rozciągają się na stromych, suchych zboczach po obu stronach rzeki i jej niezliczonych dopływów na wąskich skalistych tarasach. Ten niezwykle malowniczy widok został sklasyfikowany jako miejsce światowego dziedzictwa UNESCO (zaszczyt, który został również nadany podobny krajobraz regionu winiarskiego Wachau w Austrii).
 
 
Wina od ManzWine
 
Chelerios, jeszcze 100 lat temu mogło pochwali􏱙 się ponad 40 winnicami. 􏱚a gliniastych i wapiennych zboczach wokół wioski, nasadzenia niegdyś rozciągały się w każdym kierunku. K􏰉iedy w 2004 roku A􏱛ndre Manz zaczął działalność􏱙 winiarską na małej jednohektarowej winnicy w Cheleiros, była ona raczej eksperymentalnym hobby. Stan rzeczy zmienił się, kiedy przy pomocy Portugalskiego I􏱜nstytutu Winorośli i Wina, odnalazł wśród swoich nasadzeń starą lokalną odmianę o nazwie J􏱞ampal. Tak zrodził się projekt: „ManzWine: rekultywacja winnic w Cheleiros”. Szczep ten przez lata toczył się w zapomnienie, przed którym spektakularnie obronił go emerytowany brazylijski bramkarz. André pozostawił tę odmianę i biały Jampal stał się hitem handlowym i doskonałym przykładem na to, że warto inwestować w endemiczne szczepy. To zmotywowało go do kultywowania pozostałych portugalskich odmian, takich jak Castelăo i Aragonez. Z czasem produkcję wina powiększono o nowe regiony: Douro i Półwysep Setúbal.
  • MANZ DONA FATIMA

    SZCZEGÓŁY
  • MANZ PENEDO DO LEXIM

    SZCZEGÓŁY
  • MANZ PLATONICO

    SZCZEGÓŁY
  • MANZ CONTADOR DE ESTÓRIAS

    SZCZEGÓŁY
  • MANZ DOURO

    SZCZEGÓŁY
  • MANZ CONTADOR DE ESTÓRIAS RESERVA

    SZCZEGÓŁY
Producent miesiąca 08| 2020: Cantina Bolzano/Kellerei Bozen

Producent miesiąca 08| 2020: Cantina Bolzano/Kellerei Bozen

Typowe obrazy włoskich regionów winiarskich zazwyczaj przedstawiają stare winnice przeplatane drzewami oliwnymi czy cyprami i ciepłym, słonecznym klimatem. Takich widoków nie znajdziecie w Alto Adige. Na tle stromych, pokrytych śniegiem gór, znajdziemy zarówno piękne nowoczesne winnice, jak i tradycyjne budynki, bardziej przywodzące na myśl Austrię niż Toskanię.

Położenie Południowego Tyrolu znacznie wpłynęło na jego historię. Zmiany geopolityczne sprawiły, że region funkcjonuje na styku kultur włoskiej i austriackiej. Od XI rozpoczęto roszady. Alto Adige należało początkowo do Bawarii, potem było pod panowaniem Habsburgów, aż do XVIII w. gdy Napoleon włączył te region do Austrii. W XIX w. region znowu został włączony do Bawarii. Z kolei po I-ej Wojnie Światowej został włączony do Włoch. I tak już zostało do dzisiaj. Liczne migracje i przesiedlenia ludności sprawiły, że w Alto Adige mimo, że językiem urzędowym jest włoski, to praktycznie wszystkie nazwy tłumaczone są na język austriacki lub niemiecki. Italianizacja wprowadzona za rządów Benito Mussoliniego nie przyniosła oczekiwanych przez dyktatora efektów ze względu na wybuch II Wojny Światowej, ale także na przynależność kulturową. Tak jak trudno jest przesadzać stare krzewy tak równie trudno wpływać na przynależność kulturową.

W Południowym Tyrolu naprawdę trudno trafić na wino słabszej jakości

Historia oraz geologia Alto Adige odcisnęły piętno także w formie uprawy winorośli oraz produkcji wina. W przeciwieństwie do reszty Włoch w regionie prym wiodą spółdzielnie, które produkują aż 70% win z regionu. Nie mają jednak one nic wspólnego z przemysłową produkcją win niskiej jakości. Kooperatywy w Alto Adige przywiązują wielką wagę do jakości swoich win – najlepsze butelki z regionu często pochodzą właśnie ze spółdzielni. Ma to swoje uzasadnienie. Ponad 5000 winiarzy posiadających niewielkie winnice, często jednohektarowe, decydują się na połączenie swoich sił. Dzięki stabilności jaką zapewnia im spółdzielnia winiarska nie muszą rezygnować z jakości. Dlatego w Południowym Tyrolu naprawdę trudno trafić na gorsze wino.

Alto Adige jest jednym z najmniejszych regionów winiarskich we Włoszech, stanowiący zaledwie jeden procent krajowej produkcji, jednak region ten słynie z wyjątkowo wysokiej jakości win.

Aż 98 procent win produkowanych w Alto Adige ma najwyższą możliwą we Włoszech apelację DOC. Chroniona przez wysokie szczyty i łańcuchy górskie na południowym krańcu Alp, Alto Adige leży w klimatycznej strefie, która stwarza wyjątkowe warunki geologiczne do uprawy winorośli. Alpy chronią region przed zimnymi masami powietrza i opadami z północy, a ciepłe, wilgotne prądy powietrza z jeziora Garda i Morza Śródziemnego przedostają się do Górnej Adygi. Łagodne słoneczne dni, ciepłe gleby, wystarczające opady, chłodne noce i silne wiatry nadają winom z Alto Adige owocową świeżość. Podczas gdy na wysokości do 1000 metrów (3300 stóp) nad poziomem morza, wymagające odmiany, takie jak Pinot Blanc, Sauvignon Blanc czy Pinot Noir, charakteryzują się szczególną finezją a w słonecznych dolinach późno dojrzewające odmiany, takie jak Lagrein, Merlot czy Cabernet mogą w pełni rozwinąć swoje smaki i aromaty.

Wina od Cantina Bolzano

Cantina Bolzano reprezentuje dwie spółdzielnie – Santa Magdalena i Cantina Gries, które połączyły się w latach 60. Pomimo że zrzesza aż 224 winiarzy, spółdzielnia w Bolzano utrzymuje charakter rodzinnego przedsięwzięcia. Dużą zasługę ma w tym Klaus Sparer, obecny dyrektor generalny, który jako przedstawiciel kolejnego trzeciego pokolenia rodziny, związał swoje życie z winnicą. To, co wyróżnia Bolzano to silne przywiązanie do jakości i tradycji. W erze kultowych producentów win garażowych, skupiających się na jednej lub dwóch odmianach, Cantina Bolzano pokazuje co można osiągnąć dzięki pracy zespołowej. Klimat pozwala na produkcję win zarówno o pełnym ciele oraz bujnym owocu jak i wibrującej kwasowości. Najpopularniejsze szczepy to endemiczne Lagrein i Schiava, ale świetną jakość pokazują też Pinot Grigio, Cabernet Sauvignon czy Pinot Noir. Wielkość spółdzielni powoduje, że oferta jest bardzo różnorodna, a doświadczenie i potencjał finansowy grupy gwarantuje wysoką oraz stabilną jakość.

  • KELLEREI BOZEN PINOT BIANCO/WEISSBURGUNDER

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN GEWÜRZTRAMINER

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN SANKT MAGDALENER CLASSICO

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN PINOT GRIGIO

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN CHARDONNAY KLEINSTEIN

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN PINOT NERO / BLAUBURGUNDER

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN SAUVIGNON RISERVA

    SZCZEGÓŁY
  • KELLEREI BOZEN CABERNET MUMELTER

    SZCZEGÓŁY
Producent miesiąca 07| 2020: Quinta da Raza

Producent miesiąca 07| 2020: Quinta da Raza

Cieplej, ciepło, coraz cieplej. Nadeszło astronomiczne lato, a wraz z nim ochota na lżejsze wina. Można podać wiele przykładów win idealnych na lato. Jednak jest jedno, którego nie można pominąć – Vinho Verde.

Trudno jednoznacznie ustalić początek produkcji wina w regionie Vinho Verde. Przypuszcza się, że w okolicach Minho wino zaczęto produkować już w czasach starożytnych. Tak jak w dużej części Europy wpływ na to miała kultura rzymska i jej obszerna ekspansja. Jednak nie ta historia jest najważniejsza. Pisząc o „zielonych winach” warto zwrócić uwagę na ich genezę i historię produkcji oraz uprawy. Otóż ten malowniczy region w północnej części Portugalii słynie z produkcji świeżego, lekko perlistego wina, które poddane szybkiej fermentacji rozlewane jest równie ekspresowo do butelek. Jest to tylko jedna przyczyn, która powoduje, że to wino nazywane jest „zielonym”. Nie prawdą jest, że ma zielony kolor, choć faktycznie można w nim dostrzec młode, jasne refleksy, które mogą skłaniać do stwierdzenia, że mamy do czynienia z „zielonym winem”. Historia w tym przypadku jest na wskroś inna.

Vinho Verde dzięki swojej perlistości, lekkości i świeżości skradło podniebienia wielu osobom, które sięgają po nie szczególnie latem.

Bliskość regionu do Oceanu Atlantyckiego jest bardzo pozytywna dla uprawy winorośli. Sprawia, że wiatry niosą deszcz z Atlantyku, dzięki czemu plony mogą rosnąć znacznie wyżej niż w suchszych, śródlądowych regionach. Wysokie opady i wilgotne lata w tej części Portugalii oznaczają, że choroby grzybowe są odwiecznym zagrożeniem, ale dobra wentylacja zapewniana przez otwarte, pionowo wyszkolone pnącza częściowo pomagają temu zaradzić.

„Zielone wino” w swojej pierwotnej wersji zaczęto produkować w przyklasztornych ogródkach. Tamtejsi mnisi uprawiali winorośl z lokalnych szczepów czerpiąc przede wszystkim z dobrodziejstw tutejszego klimatu i charakteru winogron. Stosunkowo chłodny i obfity w opady region sprzyjał wegetacji winogron, ale niekoniecznie ich dojrzewaniu. Z tego powodu postanowiono poddawać moszcz winogronowy szybkiej fermentacji i równie szybko go butelkować, zachowując przy tym w winie charakter terroir. Ze względu na dobre warunki klimatyczne winorośl rosła praktycznie wszędzie. Wykorzystywano ją jako naturalne żywopłoty czy ozdobę elewacji budynku. Również w winnicach winorośl rosła bardziej pionowo porastając tzw. trejaże – układ palików połączony ze sobą u góry cienką belką. Naturalne płoty tworzone przez winorośl sprawiły, że pejzaż Vinho Verde przybrał jeszcze bardziej zielony charakter. Jest kilka idei skąd wywodzi się „zielona” nazwa wina. Niektórzy twierdzą, że chodzi o charakter Vinho Verde – lekki, świeży i młody. Jednak patrząc na krajobraz regionu trudno nie zgodzić się z teorią że to właśnie ze względu na bujną zieleń wino dostało swoją nazwę.

Naturalny styl Vinho Verde

Co kryje się pod nazwą Pet-Nat? Lekkie, świeże, delikatnie musujące i na niezwykle owocowe wino idealne na lato.

Coraz częściej, szczególnie wśród fanów win naturalnych, można usłyszeć tajemniczo brzmiące słowo Pét-nat. Co kryje się pod tą nazwą? Lekkie, świeże, delikatnie musujące i na niezwykle owocowe wino idealne na lato. Pétillant naturel czyli „naturalnie musujące” dopiero od niedawna zaczęły cieszyć się większą popularnością, ale tak naprawdę wina produkowane metodą ancestrale mają dłuższą historię od szampanów. Pierwsze znane Pét-naty pochodzą z okolic Limoux, miasta w górach Pirenejów w południowo-zachodniej Francji. Według lokalnej legendy opactwo Saint-Hilaire produkowało wino musujące już w 1531 r., ale pierwszą apelacją była Montlouis Pétillant Naturel AOC, stworzona dopiero w 2007 roku dla win musujących powstających metodą ancestrale z winogron Chenin Blanc we francuskiej dolinie Loary. Pétillant naturel jest nadal najczęściej wytwarzany we Francji, ale ze względu na coraz większe zainteresowanie winami naturalnymi, możemy spróbować Pét-natów z całego świata.

Metoda ancestrale to tylko jedna fermentacja. Wino jest przenoszone z kadzi do pojedynczych butelek podczas fermentacji, a następnie zamykane pod kapslem. Bąbelki powstają, gdy dwutlenek węgla – produkt uboczny fermentacji alkoholowej – zostaje uwięziony w winie. Wino nie jest filtrowane i nie dodaje się do niego żadnej dawki cukru, dlatego pét-nat jest uważany za bardziej naturalny styl niż inne wina musujące, które wymagają większej ingerencji człowieka w procesie produkcji. Metoda ta jest zdecydowanie prostsza i mniej czasochłonna od metody szampańskiej, ale potrafi być bardzo nieprzewidywalna i trudna do kontrolowania, więc wymaga od winiarza dużego doświadczenia.

Pét-naty zwykle mają niedużo alkoholu, około 11-12%. Często można wyczuć odrobinę słodyczy z cukru resztkowego, który nie został całkowicie sfermentowany. Brak drugiej fermentacji oznacza, że wina te są mniej musujące niż te produkowane metodą tradycyjną. Wina Pétillant naturel mają ciśnienie 2,5-3 atmosfer, w porównaniu z 5-7 w przypadku szampana, co daje delikatnie musujące bąbelki. Końcowy efekt daje żywe, świeże i rustykalne wina, które świetnie oddają terroir. Wina Pétillant naturel są zwykle niefiltrowane, co powoduje, że są mętne z odrobiną osadu na dnie butelki. W sklepowych półkach można je rozpoznać po kapslach, które nie pozwalają uciec bąbelkom. Astronomiczny wzrost popularność Pet-natów jest ściśle związany z coraz większym zainteresowaniem winami naturalnymi. Jednak ich przyjemny, delikatny i owocowy styl powinien odpowiadać każdemu, nie tylko tym, którzy swoje wina wolą mętne lub pomarańczowe. Dlatego na kolejne spotkanie z przyjaciółmi lub rodzinny obiad zamiast butelki Prosecco weźcie Pet-Nata – na pewno nie pożałujecie.

Wina od Quinta da Raza

Winnica Quinta da Raza położona jest w subregionie Colorico de Basto. To unikalne 40 hektarowe terroir położone jest na wysokości 250 m n.p.m. w dolinie rzeki Tamega. Ukształtowane przez delikatne zbocza, osłonięte od zachodu górami ograniczającymi wpływ wiatru znad Atlantyku, z jednoczesną dużą jak na ten region ekspozycją na słońce. Te niestandardowe dla regionu Vinho Verde warunki, powodują też mniejsze opady deszczu pozytywnie wpływając na winorośl. Wina są świeże, owocowe i delikatnie musujące – idealne szczególnie na lato.

 

  • QUINTA DA RAZA BRANCO

    SZCZEGÓŁY
  • QUINTA DA RAZA VINHO VERDE ROSE

    SZCZEGÓŁY
  • QUINTA DA RAZA DOM DIOGO PADEIRO ROSE

    SZCZEGÓŁY
  • QUINTA DA RAZA DOM DIOGO ARINTO

    SZCZEGÓŁY
  • QUINTA DA RAZA PET-NAT

    SZCZEGÓŁY

Zapisz się do newslettera i otrzymaj 20% rabatu!

Bądź na bieżąco z naszymi nowościami i aktualnościami. Zapisz się do naszego newslettera i otrzymaj aż 20% rabatu na pierwsze zakupy!

Dziękujemy! Sprawdź skrzynkę pocztową i potwierdź subskrypcję.